Definify.com
Definition 2025
auritus
auritus
Latin
Adjective
aurītus m (feminine aurīta, neuter aurītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | aurītus | aurīta | aurītum | aurītī | aurītae | aurīta | |
| genitive | aurītī | aurītae | aurītī | aurītōrum | aurītārum | aurītōrum | |
| dative | aurītō | aurītō | aurītīs | ||||
| accusative | aurītum | aurītam | aurītum | aurītōs | aurītās | aurīta | |
| ablative | aurītō | aurītā | aurītō | aurītīs | |||
| vocative | aurīte | aurīta | aurītum | aurītī | aurītae | aurīta | |
References
- auritus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - auritus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - Félix Gaffiot (1934), “auritus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.