Definify.com
Definition 2025
authenticus
authenticus
Latin
Adjective
authenticus m (feminine authentica, neuter authenticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | authenticus | authentica | authenticum | authenticī | authenticae | authentica | |
| genitive | authenticī | authenticae | authenticī | authenticōrum | authenticārum | authenticōrum | |
| dative | authenticō | authenticō | authenticīs | ||||
| accusative | authenticum | authenticam | authenticum | authenticōs | authenticās | authentica | |
| ablative | authenticō | authenticā | authenticō | authenticīs | |||
| vocative | authentice | authentica | authenticum | authenticī | authenticae | authentica | |
References
- authenticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- AUTHENTICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “authenticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.