Definify.com
Definition 2024
averruncatus
averruncatus
Latin
Participle
āverruncātus m (feminine āverruncāta, neuter āverruncātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | āverruncātus | āverruncāta | āverruncātum | āverruncātī | āverruncātae | āverruncāta | |
genitive | āverruncātī | āverruncātae | āverruncātī | āverruncātōrum | āverruncātārum | āverruncātōrum | |
dative | āverruncātō | āverruncātō | āverruncātīs | ||||
accusative | āverruncātum | āverruncātam | āverruncātum | āverruncātōs | āverruncātās | āverruncāta | |
ablative | āverruncātō | āverruncātā | āverruncātō | āverruncātīs | |||
vocative | āverruncāte | āverruncāta | āverruncātum | āverruncātī | āverruncātae | āverruncāta |