Definify.com

Definition 2025

błyskać impf ‎(perfective błysnąć)

to flash, to twinkle (make something disappear for a brief moment) (+ instrumental)
błyskać oczami — to blink
(colloquial, intransitive) to lightning
Widzę jak tam już zaczyna błyskać, zabierajmy się stąd.
I can already see lightning over there, let's get out of here.

Conjugation of błyskać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		błyskać
present tense	1st	błyskam			błyskamy
	2nd	błyskasz			błyskacie
	3rd	błyska			błyskają
past tense	1st	błyskałem	błyskałam		błyskaliśmy	błyskałyśmy
	2nd	błyskałeś	błyskałaś		błyskaliście	błyskałyście
	3rd	błyskał	błyskała	błyskało	błyskali	błyskały
future tense	1st	będę błyskał¹	będę błyskała¹		będziemy błyskali¹	będziemy błyskały¹
	2nd	będziesz błyskał¹	będziesz błyskała¹		będziecie błyskali¹	będziecie błyskały¹
	3rd	będzie błyskał¹	będzie błyskała¹	będzie błyskało¹	będą błyskali¹	będą błyskały¹
conditional	1st	błyskałbym	błyskałabym		błyskalibyśmy	błyskałybyśmy
	2nd	błyskałbyś	błyskałabyś		błyskalibyście	błyskałybyście
	3rd	błyskałby	błyskałaby	błyskałoby	błyskaliby	błyskałyby
imperative	1st	—			błyskajmy
	2nd	błyskaj			błyskajcie
	3rd	niech błyska			niech błyskają
active adjectival participle		błyskający	błyskająca	błyskające	błyskający	błyskające
contemporary adverbial participle		błyskając
impersonal past		błyskano
verbal noun		błyskanie
¹or: będę błyskać, będziesz błyskać etc.