Definify.com
Definition 2025
balanca
balanca
Latin
Noun
balanca f (genitive balancae); first declension
- medieval spelling of bilanx
Declension
First declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | balanca | balancae |
| genitive | balancae | balancārum |
| dative | balancae | balancīs |
| accusative | balancam | balancās |
| ablative | balancā | balancīs |
| vocative | balanca | balancae |
References
- BALANCA in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)