Hungarian
Noun
bandita (plural banditák)
-  bandit, brigand, gangster
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | 
|---|
|  | singular | plural | 
| nominative | bandita | banditák | 
| accusative | banditát | banditákat | 
| dative | banditának | banditáknak | 
| instrumental | banditával | banditákkal | 
| causal-final | banditáért | banditákért | 
| translative | banditává | banditákká | 
| terminative | banditáig | banditákig | 
| essive-formal | banditaként | banditákként | 
| essive-modal | — | — | 
| inessive | banditában | banditákban | 
| superessive | banditán | banditákon | 
| adessive | banditánál | banditáknál | 
| illative | banditába | banditákba | 
| sublative | banditára | banditákra | 
| allative | banditához | banditákhoz | 
| elative | banditából | banditákból | 
| delative | banditáról | banditákról | 
| ablative | banditától | banditáktól | 
| Possessive forms of bandita | 
|---|
| possessor | single possession | multiple possessions | 
| 1st person sing. | banditám | banditáim | 
| 2nd person sing. | banditád | banditáid | 
| 3rd person sing. | banditája | banditái | 
| 1st person plural | banditánk | banditáink | 
| 2nd person plural | banditátok | banditáitok | 
| 3rd person plural | banditájuk | banditáik | 
Synonyms
 
Italian
Etyomlogy 1
Non-lemma forms.
Participle
bandita
-  feminine singular of bandito
Etymology 2
From bandire (“to ban, banish”).
Noun
bandita f (plural bandite)
-  reserve, area in which hunting, fishing, pasturing, or similar is legally prohibited
Anagrams