Definify.com
Definition 2025
barbaricus
barbaricus
Latin
Adjective
barbaricus m (feminine barbarica, neuter barbaricum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | barbaricus | barbarica | barbaricum | barbaricī | barbaricae | barbarica | |
| genitive | barbaricī | barbaricae | barbaricī | barbaricōrum | barbaricārum | barbaricōrum | |
| dative | barbaricō | barbaricō | barbaricīs | ||||
| accusative | barbaricum | barbaricam | barbaricum | barbaricōs | barbaricās | barbarica | |
| ablative | barbaricō | barbaricā | barbaricō | barbaricīs | |||
| vocative | barbarice | barbarica | barbaricum | barbaricī | barbaricae | barbarica | |
References
- barbaricus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- barbaricus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “barbaricus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.