Definify.com
Definition 2025
baubatus
baubatus
Latin
Participle
baubātus m (feminine baubāta, neuter baubātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | baubātus | baubāta | baubātum | baubātī | baubātae | baubāta | |
genitive | baubātī | baubātae | baubātī | baubātōrum | baubātārum | baubātōrum | |
dative | baubātō | baubātō | baubātīs | ||||
accusative | baubātum | baubātam | baubātum | baubātōs | baubātās | baubāta | |
ablative | baubātō | baubātā | baubātō | baubātīs | |||
vocative | baubāte | baubāta | baubātum | baubātī | baubātae | baubāta |
References
- baubatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016