Definify.com
Definition 2024
beklemmen
beklemmen
Dutch
Verb
beklemmen
- (transitive) to squeeze
- (transitive, figuratively) to distress, strain
- (transitive, figuratively) to oppress, stifle
Inflection
| Inflection of beklemmen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beklemmen | |||
| past singular | beklemde | |||
| past participle | beklemd | |||
| infinitive | beklemmen | |||
| gerund | beklemmen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beklem | beklemde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beklemt | beklemde | ||
| 2nd person sing. (u) | beklemt | beklemde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beklemt | beklemde | ||
| 3rd person singular | beklemt | beklemde | ||
| plural | beklemmen | beklemden | ||
| subjunctive sing.1 | beklemme | beklemde | ||
| subjunctive plur.1 | beklemmen | beklemden | ||
| imperative sing. | beklem | |||
| imperative plur.1 | beklemt | |||
| participles | beklemmend | beklemd | ||
| 1) Archaic. | ||||