Definify.com
Definition 2024
belirteç
belirteç
Turkish
Noun
belirteç (definite accusative belirteci, plural belirteçler)
- adverb (lexical category)
Declension
declension of belirteç
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | belirteç | belirteçler |
| definite accusative (belirtme) | belirteci | belirteçleri |
| dative (yönelme) | belirtece | belirteçlere |
| locative (bulunma) | belirteçte | belirteçlerde |
| ablative (ayrılma) | belirteçten | belirteçlerden |
| genitive (tamlayan) | belirtecin | belirteçlerin |