Definify.com

Definition 2024


bellatus

bellatus

Latin

Participle

bellātus m (feminine bellāta, neuter bellātum); first/second declension

  1. waged war, fought

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative bellātus bellāta bellātum bellātī bellātae bellāta
genitive bellātī bellātae bellātī bellātōrum bellātārum bellātōrum
dative bellātō bellātō bellātīs
accusative bellātum bellātam bellātum bellātōs bellātās bellāta
ablative bellātō bellātā bellātō bellātīs
vocative bellāte bellāta bellātum bellātī bellātae bellāta