Definify.com
Definition 2025
bemannen
bemannen
Dutch
Verb
bemannen
- (transitive) to man (to supply with staff or crew)
- Admiraliteiten waren verantwoordelijk voor het uitrusten en bemannen van schepen.
- Admiralties were responsible for the equipping and manning of ships.
- Admiraliteiten waren verantwoordelijk voor het uitrusten en bemannen van schepen.
Inflection
| Inflection of bemannen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bemannen | |||
| past singular | bemande | |||
| past participle | bemand | |||
| infinitive | bemannen | |||
| gerund | bemannen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beman | bemande | ||
| 2nd person sing. (jij) | bemant | bemande | ||
| 2nd person sing. (u) | bemant | bemande | ||
| 2nd person sing. (gij) | bemant | bemande | ||
| 3rd person singular | bemant | bemande | ||
| plural | bemannen | bemanden | ||
| subjunctive sing.1 | bemanne | bemande | ||
| subjunctive plur.1 | bemannen | bemanden | ||
| imperative sing. | beman | |||
| imperative plur.1 | bemant | |||
| participles | bemannend | bemand | ||
| 1) Archaic. | ||||