Definify.com
Definition 2025
benadelen
benadelen
Dutch
Verb
benadelen
- (transitive) to disadvantage, to wrong
- Ik heb nog nooit iemand benadeeld.
- I've never wronged anyone.
- Ik heb nog nooit iemand benadeeld.
Inflection
| Inflection of benadelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | benadelen | |||
| past singular | benadeelde | |||
| past participle | benadeeld | |||
| infinitive | benadelen | |||
| gerund | benadelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | benadeel | benadeelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | benadeelt | benadeelde | ||
| 2nd person sing. (u) | benadeelt | benadeelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | benadeelt | benadeelde | ||
| 3rd person singular | benadeelt | benadeelde | ||
| plural | benadelen | benadeelden | ||
| subjunctive sing.1 | benadele | benadeelde | ||
| subjunctive plur.1 | benadelen | benadeelden | ||
| imperative sing. | benadeel | |||
| imperative plur.1 | benadeelt | |||
| participles | benadelend | benadeeld | ||
| 1) Archaic. | ||||