Definify.com
Definition 2024
bereket
bereket
Crimean Tatar
Noun
bereket
Declension
Declension of bereket
nominative | bereket |
---|---|
genitive | bereketniñ |
dative | bereketke |
accusative | bereketni |
locative | berekette |
ablative | bereketten |
Turkish
Etymology
From Arabic بَرَكَة (baraka, “blessing”)
Pronunciation
- IPA(key): [beɾeket]
- Hyphenation: be‧re‧ket
Noun
bereket (definite accusative bereketi, plural bereketler)
Declension
declension of bereket
possessive forms of bereket
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | bereketim | bereketlerim |
definite accusative (belirtme) | bereketimi | bereketlerimi |
dative (yönelme) | bereketime | bereketlerime |
locative (bulunma) | bereketimde | bereketlerimde |
ablative (çıkma) | bereketimden | bereketlerimden |
genitive (tamlayan) | bereketimin | bereketlerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | bereketin | bereketlerin |
definite accusative (belirtme) | bereketini | bereketlerini |
dative (yönelme) | bereketine | bereketlerine |
locative (bulunma) | bereketinde | bereketlerinde |
ablative (çıkma) | bereketinden | bereketlerinden |
genitive (tamlayan) | bereketinin | bereketlerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | bereketi | bereketleri |
definite accusative (belirtme) | bereketini | bereketlerini |
dative (yönelme) | bereketine | bereketlerine |
locative (bulunma) | bereketinde | bereketlerinde |
ablative (çıkma) | bereketinden | bereketlerinden |
genitive (tamlayan) | bereketinin | bereketlerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | bereketimiz | bereketlerimiz |
definite accusative (belirtme) | bereketimizi | bereketlerimizi |
dative (yönelme) | bereketimize | bereketlerimize |
locative (bulunma) | bereketimizde | bereketlerimizde |
ablative (çıkma) | bereketimizden | bereketlerimizden |
genitive (tamlayan) | bereketimizin | bereketlerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | bereketiniz | bereketleriniz |
definite accusative (belirtme) | bereketinizi | bereketlerinizi |
dative (yönelme) | bereketinize | bereketlerinize |
locative (bulunma) | bereketinizde | bereketlerinizde |
ablative (çıkma) | bereketinizden | bereketlerinizden |
genitive (tamlayan) | bereketinizin | bereketlerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | bereketleri | bereketleri |
definite accusative (belirtme) | bereketlerini | bereketlerini |
dative (yönelme) | bereketlerine | bereketlerine |
locative (bulunma) | bereketlerinde | bereketlerinde |
ablative (çıkma) | bereketlerinden | bereketlerinden |
genitive (tamlayan) | bereketlerinin | bereketlerinin |
predicative forms of bereket
simple present | singular | plural |
---|---|---|
ben (I am) | bereketim | bereketlerim* |
sen (you are) | bereketsin | bereketlersin* |
o (he/she/it is) | bereket / berekettir | bereketler* / bereketlerdir* |
biz (we are) | bereketiz | bereketleriz |
siz (you are) | bereketsiniz | bereketlersiniz |
onlar (they are) | bereketler | bereketlerdir |
simple past | singular | plural |
ben (I was) | berekettim | bereketlerdim* |
sen (you were) | berekettin | bereketlerdin* |
o (he/she/it was) | bereketti | bereketlerdi* |
biz (we were) | berekettik | bereketlerdik |
siz (you were) | berekettiniz | bereketlerdiniz |
onlar (they were) | berekettiler | bereketlerdi |
indirect / unwitnessed past | singular | plural |
ben (I was) | bereketmişim | bereketlermişim* |
sen (you were) | bereketmişsin | bereketlermişsin* |
o (he/she/it was) | bereketmiş | bereketlermiş* |
biz (we were) | bereketmişiz | bereketlermişiz |
siz (you were) | bereketmişsiniz | bereketlermişsiniz |
onlar (they were) | bereketmişler | bereketlermiş |
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. |
Interjection
bereket