Definify.com
Definition 2025
bifurcatus
bifurcatus
Latin
Adjective
bifurcātus m (feminine bifurcāta, neuter bifurcātum); first/second declension
- forked in two; bifurcated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | bifurcātus | bifurcāta | bifurcātum | bifurcātī | bifurcātae | bifurcāta | |
| genitive | bifurcātī | bifurcātae | bifurcātī | bifurcātōrum | bifurcātārum | bifurcātōrum | |
| dative | bifurcātō | bifurcātō | bifurcātīs | ||||
| accusative | bifurcātum | bifurcātam | bifurcātum | bifurcātōs | bifurcātās | bifurcāta | |
| ablative | bifurcātō | bifurcātā | bifurcātō | bifurcātīs | |||
| vocative | bifurcāte | bifurcāta | bifurcātum | bifurcātī | bifurcātae | bifurcāta | |