Definify.com
Definition 2024
biischten
biischten
Luxembourgish
Verb
biischten (third-person singular present biischt, past participle gebiischt, auxiliary verb hunn)
- to brush
Conjugation
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | biischten | |
| participle | gebiischt | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | biischten | — |
| 2nd singular | biischts | biischt |
| 3rd singular | biischt | — |
| 1st plural | biischten | — |
| 2nd plural | biischt | biischt |
| 3rd plural | biischten | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||