Definify.com
Definition 2025
bijknippen
bijknippen
Dutch
Verb
bijknippen
- (transitive) to trim
Inflection
| Inflection of bijknippen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijknippen | |||
| past singular | knipte bij | |||
| past participle | bijgeknipt | |||
| infinitive | bijknippen | |||
| gerund | bijknippen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | knip bij | knipte bij | bijknip | bijknipte |
| 2nd person sing. (jij) | knipt bij | knipte bij | bijknipt | bijknipte |
| 2nd person sing. (u) | knipt bij | knipte bij | bijknipt | bijknipte |
| 2nd person sing. (gij) | knipt bij | knipte bij | bijknipt | bijknipte |
| 3rd person singular | knipt bij | knipte bij | bijknipt | bijknipte |
| plural | knippen bij | knipten bij | bijknippen | bijknipten |
| subjunctive sing.1 | knippe bij | knipte bij | bijknippe | bijknipte |
| subjunctive plur.1 | knippen bij | knipten bij | bijknippen | bijknipten |
| imperative sing. | knip bij | |||
| imperative plur.1 | knipt bij | |||
| participles | bijknippend | bijgeknipt | ||
| 1) Archaic. | ||||