Definify.com

Definition 2024


bimatus

bimatus

Latin

Noun

bīmātus m (genitive bīmātūs); fourth declension

  1. An age of two years

Inflection

Fourth declension.

Case Singular Plural
nominative bīmātus bīmātūs
genitive bīmātūs bīmātuum
dative bīmātuī bīmātibus
accusative bīmātum bīmātūs
ablative bīmātū bīmātibus
vocative bīmātus bīmātūs

References