Definify.com
Definition 2024
birim
birim
Turkish
Noun
birim (definite accusative birimi, plural birimler)
Declension
declension of birim
possessive forms of birim
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | birimim | birimlerim |
| definite accusative (belirtme) | birimimi | birimlerimi |
| dative (yönelme) | birimime | birimlerime |
| locative (bulunma) | birimimde | birimlerimde |
| ablative (çıkma) | birimimden | birimlerimden |
| genitive (tamlayan) | birimimin | birimlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | birimin | birimlerin |
| definite accusative (belirtme) | birimini | birimlerini |
| dative (yönelme) | birimine | birimlerine |
| locative (bulunma) | biriminde | birimlerinde |
| ablative (çıkma) | biriminden | birimlerinden |
| genitive (tamlayan) | biriminin | birimlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | birimi | birimleri |
| definite accusative (belirtme) | birimini | birimlerini |
| dative (yönelme) | birimine | birimlerine |
| locative (bulunma) | biriminde | birimlerinde |
| ablative (çıkma) | biriminden | birimlerinden |
| genitive (tamlayan) | biriminin | birimlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | birimimiz | birimlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | birimimizi | birimlerimizi |
| dative (yönelme) | birimimize | birimlerimize |
| locative (bulunma) | birimimizde | birimlerimizde |
| ablative (çıkma) | birimimizden | birimlerimizden |
| genitive (tamlayan) | birimimizin | birimlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | biriminiz | birimleriniz |
| definite accusative (belirtme) | biriminizi | birimlerinizi |
| dative (yönelme) | biriminize | birimlerinize |
| locative (bulunma) | biriminizde | birimlerinizde |
| ablative (çıkma) | biriminizden | birimlerinizden |
| genitive (tamlayan) | biriminizin | birimlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | birimleri | birimleri |
| definite accusative (belirtme) | birimlerini | birimlerini |
| dative (yönelme) | birimlerine | birimlerine |
| locative (bulunma) | birimlerinde | birimlerinde |
| ablative (çıkma) | birimlerinden | birimlerinden |
| genitive (tamlayan) | birimlerinin | birimlerinin |
Etymology 2
Noun
birim
- first-person singular possessive of bir
Usage notes
- When this word is pronounced, the stress is on the last syllable: birim. (The pronunciation with stress on the penultimate syllable, birim, means "I am [a(n)/the] one.")