Definify.com
Definition 2024
birleşme
birleşme
Turkish
Noun
birleşme (definite accusative birleşmeyi, plural birleşmeler)
- coalition
- cohesion
- joining
- merger
- (mathematics) associativity
- (mathematics, set theory) union
Derived terms
Declension
declension of birleşme
singular (tekil) | plural (çoğul) | |
---|---|---|
nominative (yalın) | birleşme | birleşmeler |
definite accusative (belirtme) | birleşmeyi | birleşmeleri |
dative (yönelme) | birleşmeye | birleşmelere |
locative (bulunma) | birleşmede | birleşmelerde |
ablative (ayrılma) | birleşmeden | birleşmelerden |
genitive (tamlayan) | birleşmenin | birleşmelerin |
possessive forms of birleşme
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | birleşmem | birleşmelerim |
definite accusative (belirtme) | birleşmemi | birleşmelerimi |
dative (yönelme) | birleşmeme | birleşmelerime |
locative (bulunma) | birleşmemde | birleşmelerimde |
ablative (çıkma) | birleşmemden | birleşmelerimden |
genitive (tamlayan) | birleşmemin | birleşmelerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | birleşmen | birleşmelerin |
definite accusative (belirtme) | birleşmeni | birleşmelerini |
dative (yönelme) | birleşmene | birleşmelerine |
locative (bulunma) | birleşmende | birleşmelerinde |
ablative (çıkma) | birleşmenden | birleşmelerinden |
genitive (tamlayan) | birleşmenin | birleşmelerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | birleşmesi | birleşmeleri |
definite accusative (belirtme) | birleşmesini | birleşmelerini |
dative (yönelme) | birleşmesine | birleşmelerine |
locative (bulunma) | birleşmesinde | birleşmelerinde |
ablative (çıkma) | birleşmesinden | birleşmelerinden |
genitive (tamlayan) | birleşmesinin | birleşmelerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | birleşmemiz | birleşmelerimiz |
definite accusative (belirtme) | birleşmemizi | birleşmelerimizi |
dative (yönelme) | birleşmemize | birleşmelerimize |
locative (bulunma) | birleşmemizde | birleşmelerimizde |
ablative (çıkma) | birleşmemizden | birleşmelerimizden |
genitive (tamlayan) | birleşmemizin | birleşmelerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | birleşmeniz | birleşmeleriniz |
definite accusative (belirtme) | birleşmenizi | birleşmelerinizi |
dative (yönelme) | birleşmenize | birleşmelerinize |
locative (bulunma) | birleşmenizde | birleşmelerinizde |
ablative (çıkma) | birleşmenizden | birleşmelerinizden |
genitive (tamlayan) | birleşmenizin | birleşmelerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | birleşmeleri | birleşmeleri |
definite accusative (belirtme) | birleşmelerini | birleşmelerini |
dative (yönelme) | birleşmelerine | birleşmelerine |
locative (bulunma) | birleşmelerinde | birleşmelerinde |
ablative (çıkma) | birleşmelerinden | birleşmelerinden |
genitive (tamlayan) | birleşmelerinin | birleşmelerinin |
Verb
birleşme
- second-person singular negative imperative of birleşmek