Definify.com
Definition 2025
blaterandus
blaterandus
Latin
Participle
blaterandus m (feminine blateranda, neuter blaterandum); first/second declension
- which is to be babbled
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | blaterandus | blateranda | blaterandum | blaterandī | blaterandae | blateranda | |
| genitive | blaterandī | blaterandae | blaterandī | blaterandōrum | blaterandārum | blaterandōrum | |
| dative | blaterandō | blaterandō | blaterandīs | ||||
| accusative | blaterandum | blaterandam | blaterandum | blaterandōs | blaterandās | blateranda | |
| ablative | blaterandō | blaterandā | blaterandō | blaterandīs | |||
| vocative | blaterande | blateranda | blaterandum | blaterandī | blaterandae | blateranda | |