Definify.com
Definition 2025
blinnan
blinnan
Old English
Verb
blinnan
Conjugation
Conjugation of blinnan (strong class 3)
infinitive | blinnan | tō blinnanne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | blinno | blann |
2nd-person singular | blinst | blunne |
3rd-person singular | blinþ | blann |
plural | blinnaþ | blunnon |
subjunctive | present | past |
singular | blinne | blunne |
plural | blinnen | blunnen |
imperative | ||
singular | blin(e) | |
plural | blinnaþ | |
participle | present | past |
blinnende | blunnen |
Related terms
Descendants
- Middle English: blinnen
- English: blin