Definify.com
Definition 2024
bloeden
bloeden
See also: blöden
Dutch
Verb
bloeden
- (intransitive) to bleed
Inflection
| Inflection of bloeden (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bloeden | |||
| past singular | bloedde | |||
| past participle | gebloed | |||
| infinitive | bloeden | |||
| gerund | bloeden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bloed | bloedde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bloedt | bloedde | ||
| 2nd person sing. (u) | bloedt | bloedde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bloedt | bloedde | ||
| 3rd person singular | bloedt | bloedde | ||
| plural | bloeden | bloedden | ||
| subjunctive sing.1 | bloede | bloedde | ||
| subjunctive plur.1 | bloeden | bloedden | ||
| imperative sing. | bloed | |||
| imperative plur.1 | bloedt | |||
| participles | bloedend | gebloed | ||
| 1) Archaic. | ||||