Definify.com
Definition 2024
bougéieren
bougéieren
Luxembourgish
Verb
bougéieren (third-person singular present bougéiert, past participle bougéiert, auxiliary verb hunn)
- to move
Conjugation
Regular | ||
---|---|---|
infinitive | bougéieren | |
participle | bougéiert | |
auxiliary | hunn | |
present indicative |
imperative | |
1st singular | bougéieren | — |
2nd singular | bougéiers | bougéier |
3rd singular | bougéiert | — |
1st plural | bougéieren | — |
2nd plural | bougéiert | bougéiert |
3rd plural | bougéieren | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |