Definify.com

Definition 2024

brakować

brakować

Polish

Verb

brakować impf ‎(perfective zabrakować)

to lack
to reject
to be missing
to be lacking
to be out of

Conjugation

Conjugation of brakować impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		brakować
present tense	1st	brakuję			brakujemy
	2nd	brakujesz			brakujecie
	3rd	brakuje			brakują
past tense	1st	brakowałem	brakowałam		brakowaliśmy	brakowałyśmy
	2nd	brakowałeś	brakowałaś		brakowaliście	brakowałyście
	3rd	brakował	brakowała	brakowało	brakowali	brakowały
future tense	1st	będę brakował¹	będę brakowała¹		będziemy brakowali¹	będziemy brakowały¹
	2nd	będziesz brakował¹	będziesz brakowała¹		będziecie brakowali¹	będziecie brakowały¹
	3rd	będzie brakował¹	będzie brakowała¹	będzie brakowało¹	będą brakowali¹	będą brakowały¹
conditional	1st	brakowałbym	brakowałabym		brakowalibyśmy	brakowałybyśmy
	2nd	brakowałbyś	brakowałabyś		brakowalibyście	brakowałybyście
	3rd	brakowałby	brakowałaby	brakowałoby	brakowaliby	brakowałyby
imperative	1st	—			brakujmy
	2nd	brakuj			brakujcie
	3rd	niech brakuje			niech brakują
active adjectival participle		brakujący	brakująca	brakujące	brakujący	brakujące
contemporary adverbial participle		brakując
¹or: będę brakować, będziesz brakować etc.