Esperanto

Verb

brili ‎(present brilas, past brilis, future brilos, conditional brilus, volitive brilu)

1. (intransitive) to shine

Conjugation

Conjugation of brili present past future singular plural singular plural singular plural tense brilas brilis brilos active participle brilanta brilantaj brilinta brilintaj brilonta brilontaj acc. brilantan brilantajn brilintan brilintajn brilontan brilontajn nominal active participle brilanto brilantoj brilinto brilintoj brilonto brilontoj acc. brilanton brilantojn brilinton brilintojn brilonton brilontojn adverbial active participle brilante brilinte brilonte infinitive brili imperative brilu conditional brilus

Derived terms

• ekbrili

Related terms

• brilo ‎(“sheen, gloss”)