Definify.com
Definition 2024
brokka
brokka
Icelandic
Verb
brokka (weak verb, third-person singular past indicative brokkaði, supine brokkað)
- (of horses) to trot
Conjugation
brokka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að brokka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
brokkað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
brokkandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég brokka | við brokkum | present (nútíð) |
ég brokki | við brokkum |
| þú brokkar | þið brokkið | þú brokkir | þið brokkið | ||
| hann, hún, það brokkar | þeir, þær, þau brokka | hann, hún, það brokki | þeir, þær, þau brokki | ||
| past (þátíð) |
ég brokkaði | við brokkuðum | past (þátíð) |
ég brokkaði | við brokkuðum |
| þú brokkaðir | þið brokkuðuð | þú brokkaðir | þið brokkuðuð | ||
| hann, hún, það brokkaði | þeir, þær, þau brokkuðu | hann, hún, það brokkaði | þeir, þær, þau brokkuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
brokka (þú) | brokkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| brokkaðu | brokkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||