Dutch

Noun

burggraaf m ‎(plural burggraven, diminutive burggraafje n)

1. (originally) keeper of certain castles (and surrounding jurisdictions)
2. viscount, a peerage rank, below graaf (count)

Derived terms

• burggraafschap n

Related terms

• paltsgraaf m
• Rijngraaf m
• vrijgraaf m
• wildgraaf m
• zendgraaf m