Definify.com
Definition 2025
burrus
burrus
Latin
Adjective
burrus m (feminine burra, neuter burrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | burrus | burra | burrum | burrī | burrae | burra | |
| genitive | burrī | burrae | burrī | burrōrum | burrārum | burrōrum | |
| dative | burrō | burrō | burrīs | ||||
| accusative | burrum | burram | burrum | burrōs | burrās | burra | |
| ablative | burrō | burrā | burrō | burrīs | |||
| vocative | burre | burra | burrum | burrī | burrae | burra | |
Synonyms
References
- burrus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “burrus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- burrus in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray