Definify.com
Definition 2024
cacabatus
cacabatus
Latin
Adjective
cācabātus m (feminine cācabāta, neuter cācabātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cācabātus | cācabāta | cācabātum | cācabātī | cācabātae | cācabāta | |
| genitive | cācabātī | cācabātae | cācabātī | cācabātōrum | cācabātārum | cācabātōrum | |
| dative | cācabātō | cācabātō | cācabātīs | ||||
| accusative | cācabātum | cācabātam | cācabātum | cācabātōs | cācabātās | cācabāta | |
| ablative | cācabātō | cācabātā | cācabātō | cācabātīs | |||
| vocative | cācabāte | cācabāta | cācabātum | cācabātī | cācabātae | cācabāta | |
References
- cacabatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- CACABATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “cacabatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.