Definify.com
Definition 2025
cacuminandus
cacuminandus
Latin
Participle
cacūminandus m (feminine cacūminanda, neuter cacūminandum); first/second declension
- which is to be pointed
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cacūminandus | cacūminanda | cacūminandum | cacūminandī | cacūminandae | cacūminanda | |
| genitive | cacūminandī | cacūminandae | cacūminandī | cacūminandōrum | cacūminandārum | cacūminandōrum | |
| dative | cacūminandō | cacūminandō | cacūminandīs | ||||
| accusative | cacūminandum | cacūminandam | cacūminandum | cacūminandōs | cacūminandās | cacūminanda | |
| ablative | cacūminandō | cacūminandā | cacūminandō | cacūminandīs | |||
| vocative | cacūminande | cacūminanda | cacūminandum | cacūminandī | cacūminandae | cacūminanda | |