Definify.com
Definition 2025
cacuminans
cacuminans
Latin
Participle
cacūmināns m, f, n (genitive cacūminantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | cacūmināns | cacūminantēs | cacūminantia | ||
| genitive | cacūminantis | cacūminantium | |||
| dative | cacūminantī | cacūminantibus | |||
| accusative | cacūminantem | cacūmināns | cacūminantēs | cacūminantia | |
| ablative | cacūminante, cacūminantī1 | cacūminantibus | |||
| vocative | cacūmināns | cacūminantēs | cacūminantia | ||
1When used purely as an adjective.