Definify.com
Definition 2025
caecatus
caecatus
Latin
Participle
caecātus m (feminine caecāta, neuter caecātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | caecātus | caecāta | caecātum | caecātī | caecātae | caecāta | |
| genitive | caecātī | caecātae | caecātī | caecātōrum | caecātārum | caecātōrum | |
| dative | caecātō | caecātō | caecātīs | ||||
| accusative | caecātum | caecātam | caecātum | caecātōs | caecātās | caecāta | |
| ablative | caecātō | caecātā | caecātō | caecātīs | |||
| vocative | caecāte | caecāta | caecātum | caecātī | caecātae | caecāta | |