Definify.com
Definition 2025
canescens
canescens
Latin
Participle
cānēscēns m, f, n (genitive cānēscentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | cānēscēns | cānēscentēs | cānēscentia | ||
| genitive | cānēscentis | cānēscentium | |||
| dative | cānēscentī | cānēscentibus | |||
| accusative | cānēscentem | cānēscēns | cānēscentēs | cānēscentia | |
| ablative | cānēscente, cānēscentī1 | cānēscentibus | |||
| vocative | cānēscēns | cānēscentēs | cānēscentia | ||
1When used purely as an adjective.