Definify.com
Definition 2024
cantáil
cantáil
Irish
Verb
cantáil (present analytic cantálann, future analytic cantálfaidh, verbal noun cantáil, past participle cantáilte)
Conjugation
First Conjugation (B)
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | cantálaim | cantálann tú; cantálair† |
cantálann sé, sí | cantálaimid | cantálann sibh | cantálann siad; cantálaid† |
a chantálann; a chantálas / a gcantálann*; a gcantálas* |
cantáiltear |
| past | chantáil mé; chantálas | chantáil tú; chantálais | chantáil sé, sí | chantálamar; chantáil muid | chantáil sibh; chantálabhair | chantáil siad; chantáladar | a chantáil / ar chantáil* |
cantáladh | |
| past habitual | chantálainn | chantáilteá | chantáladh sé, sí | chantálaimis; chantáladh muid | chantáladh sibh | chantálaidís; chantáladh siad | a chantáladh; ar chantáladh* |
chantáiltí | |
| future | cantálfaidh mé; cantálfad |
cantálfaidh tú; cantálfair† |
cantálfaidh sé, sí | cantálfaimid; cantálfaidh muid |
cantálfaidh sibh | cantálfaidh siad; cantálfaid† |
a chantálfaidh; a chantálfas / a gcantálfaidh*; a gcantálfas* |
cantálfar | |
| conditional | chantálfainn | chantálfá | chantálfadh sé, sí | chantálfaimis; chantálfadh muid | chantálfadh sibh | chantálfaidís; chantálfadh siad | a chantálfadh / ar chantálfadh* |
chantálfaí | |
| subjunctive | present | go gcantála mé; go gcantálad† |
go gcantála tú; go gcantálair† |
go gcantála sé, sí | go gcantálaimid; go gcantála muid |
go gcantála sibh | go gcantála siad; go gcantálaid† |
— | go gcantáiltear |
| past | dá gcantálainn | dá gcantáilteá | dá gcantáladh sé, sí | dá gcantálaimis; dá gcantáladh muid |
dá gcantáladh sibh | dá gcantálaidís; dá gcantáladh siad |
— | dá gcantáiltí | |
| imperative | cantálaim | cantáil | cantáladh sé, sí | cantálaimis | cantálaigí; cantálaidh† |
cantálaidís | — | cantáiltear | |
| verbal noun | cantáil | ||||||||
| past participle | cantáilte | ||||||||
*Indirect relative
† Dialect form
Noun
cantáil f (genitive singular cantála)
- verbal noun of cantáil
Declension
Declension of cantáil
Irregular
|
Bare forms (no plural of this noun)
|
Forms with the definite article
|
Etymology 2
Noun
cantáil f (genitive singular cantála)
- (nonstandard) verbal noun of can
Declension
Declension of cantáil
Irregular
|
Bare forms (no plural of this noun)
|
Forms with the definite article
|
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| cantáil | chantáil | gcantáil |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
References
- "cantáil" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.