Definify.com
Definition 2025
cantandus
cantandus
Latin
Participle
cantandus m (feminine cantanda, neuter cantandum); first/second declension
- which is to be sung
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cantandus | cantanda | cantandum | cantandī | cantandae | cantanda | |
| genitive | cantandī | cantandae | cantandī | cantandōrum | cantandārum | cantandōrum | |
| dative | cantandō | cantandō | cantandīs | ||||
| accusative | cantandum | cantandam | cantandum | cantandōs | cantandās | cantanda | |
| ablative | cantandō | cantandā | cantandō | cantandīs | |||
| vocative | cantande | cantanda | cantandum | cantandī | cantandae | cantanda | |