Definify.com
Definition 2024
capituleren
capituleren
Dutch
Verb
capituleren
- (intransitive) to capitulate, to surrender
Inflection
| Inflection of capituleren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | capituleren | |||
| past singular | capituleerde | |||
| past participle | gecapituleerd | |||
| infinitive | capituleren | |||
| gerund | capituleren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | capituleer | capituleerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | capituleert | capituleerde | ||
| 2nd person sing. (u) | capituleert | capituleerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | capituleert | capituleerde | ||
| 3rd person singular | capituleert | capituleerde | ||
| plural | capituleren | capituleerden | ||
| subjunctive sing.1 | capitulere | capituleerde | ||
| subjunctive plur.1 | capituleren | capituleerden | ||
| imperative sing. | capituleer | |||
| imperative plur.1 | capituleert | |||
| participles | capitulerend | gecapituleerd | ||
| 1) Archaic. | ||||