Definify.com
Definition 2025
cavannus
cavannus
Latin
Noun
cāvannus m (genitive cāvannī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | cāvannus | cāvannī |
| genitive | cāvannī | cāvannōrum |
| dative | cāvannō | cāvannīs |
| accusative | cāvannum | cāvannōs |
| ablative | cāvannō | cāvannīs |
| vocative | cāvanne | cāvannī |
Descendants
- Vulgar Latin: *cavanus, *cavana
- Old French: chavan
- Anjou: chauan
- Berrichon: chavin, chavon, chavant
- Old Provençal: chavan, chauana
- Occitan: chavant, chavancou
- Picard: cavan
- Old French: chavan
References
- cavannus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “cavannus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.