Definify.com
Definition 2025
cavillatus
cavillatus
Latin
Participle
cavillātus m (feminine cavillāta, neuter cavillātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cavillātus | cavillāta | cavillātum | cavillātī | cavillātae | cavillāta | |
| genitive | cavillātī | cavillātae | cavillātī | cavillātōrum | cavillātārum | cavillātōrum | |
| dative | cavillātō | cavillātō | cavillātīs | ||||
| accusative | cavillātum | cavillātam | cavillātum | cavillātōs | cavillātās | cavillāta | |
| ablative | cavillātō | cavillātā | cavillātō | cavillātīs | |||
| vocative | cavillāte | cavillāta | cavillātum | cavillātī | cavillātae | cavillāta | |
References
- cavillatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - Félix Gaffiot (1934), “cavillatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.