Definify.com
Definition 2025
certitudo
certitudo
Latin
Noun
certitūdō f (genitive certitūdinis); third declension
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | certitūdō | certitūdinēs |
| genitive | certitūdinis | certitūdinum |
| dative | certitūdinī | certitūdinibus |
| accusative | certitūdinem | certitūdinēs |
| ablative | certitūdine | certitūdinibus |
| vocative | certitūdō | certitūdinēs |
Descendants
- English: certitude
- French: certitude
- Italian: certitudine
- Romanian: certitudine
- Spanish: certidumbre
References
- CERTITUDO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)