Definify.com
Definition 2025
cianciare
cianciare
Italian
Verb
cianciare
- (intransitive) To gossip or tittle-tattle
Conjugation
Conjugation of cianciare
| infinitive | cianciare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | cianciando | |||
| present participle | cianciante | past participle | cianciato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ciancio | cianci | ciancia | cianciamo | cianciate | cianciano |
| imperfect | cianciavo | cianciavi | cianciava | cianciavamo | cianciavate | cianciavano |
| past historic | cianciai | cianciasti | cianciò | cianciammo | cianciaste | cianciarono |
| future | ciancerò | ciancerai | ciancerà | cianceremo | ciancerete | cianceranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ciancerei | cianceresti | ciancerebbe | cianceremmo | ciancereste | ciancerebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | cianci | cianci | cianci | cianciamo | cianciate | ciancino |
| imperfect | cianciassi | cianciassi | cianciasse | cianciassimo | cianciaste | cianciassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| ciancia, non cianciare | cianci | cianciamo | cianciate | ciancino | ||