Definify.com
Definition 2025
cinctus
cinctus
Latin
Participle
cinctus m (feminine cincta, neuter cinctum); first/second declension
- surrounded, encircled, having been surrounded
- wreathed, crowned, having been crowned
- girded, having been girded
- bordered, enclosed, having been enclosed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | cinctus | cincta | cinctum | cinctī | cinctae | cincta | |
genitive | cinctī | cinctae | cinctī | cinctōrum | cinctārum | cinctōrum | |
dative | cinctō | cinctō | cinctīs | ||||
accusative | cinctum | cinctam | cinctum | cinctōs | cinctās | cincta | |
ablative | cinctō | cinctā | cinctō | cinctīs | |||
vocative | cincte | cincta | cinctum | cinctī | cinctae | cincta |
Descendants
Noun
cinctus m (genitive cinctūs); fourth declension
Inflection
Fourth declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | cinctus | cinctūs |
genitive | cinctūs | cinctuum |
dative | cinctuī | cinctibus |
accusative | cinctum | cinctūs |
ablative | cinctū | cinctibus |
vocative | cinctus | cinctūs |
Alternative forms
- (post-Classical) cinctum
Synonyms
- (girdle, belt): zōna
Descendants
References
- cinctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cinctus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- CINCTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “cinctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- cinctus in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers