Definify.com
Definition 2025
circitandus
circitandus
Latin
Participle
circitandus m (feminine circitanda, neuter circitandum); first/second declension
- which is to be frequented
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | circitandus | circitanda | circitandum | circitandī | circitandae | circitanda | |
| genitive | circitandī | circitandae | circitandī | circitandōrum | circitandārum | circitandōrum | |
| dative | circitandō | circitandō | circitandīs | ||||
| accusative | circitandum | circitandam | circitandum | circitandōs | circitandās | circitanda | |
| ablative | circitandō | circitandā | circitandō | circitandīs | |||
| vocative | circitande | circitanda | circitandum | circitandī | circitandae | circitanda | |