Definify.com
Definition 2025
circitans
circitans
Latin
Participle
circitāns m, f, n (genitive circitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circitāns | circitantēs | circitantia | ||
| genitive | circitantis | circitantium | |||
| dative | circitantī | circitantibus | |||
| accusative | circitantem | circitāns | circitantēs | circitantia | |
| ablative | circitante, circitantī1 | circitantibus | |||
| vocative | circitāns | circitantēs | circitantia | ||
1When used purely as an adjective.