Definify.com
Definition 2025
circulatorius
circulatorius
Latin
Adjective
circulātōrius m (feminine circulātōria, neuter circulātōrium); first/second declension
- itinerant (especially describing such a peddler or quack)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | circulātōrius | circulātōria | circulātōrium | circulātōriī | circulātōriae | circulātōria | |
| genitive | circulātōriī | circulātōriae | circulātōriī | circulātōriōrum | circulātōriārum | circulātōriōrum | |
| dative | circulātōriō | circulātōriō | circulātōriīs | ||||
| accusative | circulātōrium | circulātōriam | circulātōrium | circulātōriōs | circulātōriās | circulātōria | |
| ablative | circulātōriō | circulātōriā | circulātōriō | circulātōriīs | |||
| vocative | circulātōrie | circulātōria | circulātōrium | circulātōriī | circulātōriae | circulātōria | |
References
- circulatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- CIRCULATORIUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “circulatorius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.