Definify.com
Definition 2025
circumiacens
circumiacens
Latin
Adjective
circumiacēns m, f, n (genitive circumiacentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circumiacēns | circumiacentēs | circumiacentia | ||
| genitive | circumiacentis | circumiacentium | |||
| dative | circumiacentī | circumiacentibus | |||
| accusative | circumiacentem | circumiacēns | circumiacentēs | circumiacentia | |
| ablative | circumiacentī | circumiacentibus | |||
| vocative | circumiacēns | circumiacentēs | circumiacentia | ||