Definify.com
Definition 2025
circummittens
circummittens
Latin
Participle
circummittēns m, f, n (genitive circummittentis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circummittēns | circummittentēs | circummittentia | ||
| genitive | circummittentis | circummittentium | |||
| dative | circummittentī | circummittentibus | |||
| accusative | circummittentem | circummittēns | circummittentēs | circummittentia | |
| ablative | circummittente, circummittentī1 | circummittentibus | |||
| vocative | circummittēns | circummittentēs | circummittentia | ||
1When used purely as an adjective.