Definify.com
Definition 2025
circumplicaturus
circumplicaturus
Latin
Participle
circumplicātūrus m (feminine circumplicātūra, neuter circumplicātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | circumplicātūrus | circumplicātūra | circumplicātūrum | circumplicātūrī | circumplicātūrae | circumplicātūra | |
| genitive | circumplicātūrī | circumplicātūrae | circumplicātūrī | circumplicātūrōrum | circumplicātūrārum | circumplicātūrōrum | |
| dative | circumplicātūrō | circumplicātūrō | circumplicātūrīs | ||||
| accusative | circumplicātūrum | circumplicātūram | circumplicātūrum | circumplicātūrōs | circumplicātūrās | circumplicātūra | |
| ablative | circumplicātūrō | circumplicātūrā | circumplicātūrō | circumplicātūrīs | |||
| vocative | circumplicātūre | circumplicātūra | circumplicātūrum | circumplicātūrī | circumplicātūrae | circumplicātūra | |