Definify.com
Definition 2025
circumsaepiens
circumsaepiens
Latin
Participle
circumsaepiēns m, f, n (genitive circumsaepientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circumsaepiēns | circumsaepientēs | circumsaepientia | ||
| genitive | circumsaepientis | circumsaepientium | |||
| dative | circumsaepientī | circumsaepientibus | |||
| accusative | circumsaepientem | circumsaepiēns | circumsaepientēs | circumsaepientia | |
| ablative | circumsaepiente, circumsaepientī1 | circumsaepientibus | |||
| vocative | circumsaepiēns | circumsaepientēs | circumsaepientia | ||
1When used purely as an adjective.