Definify.com
Definition 2025
clamandus
clamandus
Latin
Participle
clāmandus m (feminine clāmanda, neuter clāmandum); first/second declension
- which is to be shouted at
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | clāmandus | clāmanda | clāmandum | clāmandī | clāmandae | clāmanda | |
| genitive | clāmandī | clāmandae | clāmandī | clāmandōrum | clāmandārum | clāmandōrum | |
| dative | clāmandō | clāmandō | clāmandīs | ||||
| accusative | clāmandum | clāmandam | clāmandum | clāmandōs | clāmandās | clāmanda | |
| ablative | clāmandō | clāmandā | clāmandō | clāmandīs | |||
| vocative | clāmande | clāmanda | clāmandum | clāmandī | clāmandae | clāmanda | |